Le Doy †oDo De Mi MañaNa
چونان نوری ازبرای آسمان،
که در آغوشِ خاک فرومینشیند،
ذهنِ فردا را آغشته کن.
بتاب و لذت را بر زندگی بچکان.
اما زلالِ طراوت را نگهدار
برای بوسههای فردا.
و سازِ پرغرورت را
به رقص سایه ها دچار کن.
در این سرانجامِ نفسها،
تمامِ خاطره ها،
فدای لحظهای خوشحالیِ تو!
ای خدای سنگیِ آرزوهای محالم ...